श्रीसमथर्-वाक्सुधा अथार्त् साथर् मनाचे लोक

Abstract

“आपुळियामुरवस्वाथीकेलीचकरप्वीहृरिंकथा” या हेतूने श्रोसमर्थंवाक्सुघा अर्थातू मनाचे त्यांतीळ्कांहींश्नोकांचारहृस्पायै माझे स्वत:चे शोक यांचा अर्थ व देऊन क्कांचाक्काल्फिभो.क्कोक्विर्क्स भापेंतअसह्यामुळें समाघळानाकरितां पुष्वग्ळांनात्यांचाअर्थं समजल्यासारखा वाटतो; परंतु, कांहीं महत्वाचे लोक विचारले असतां नित्य पाठ करणळिरहृळी, अर्थाचे बाबतीत गोंधळून ज्ञप्तळात;वकांहींशंकाविचारल्यासत्यांनातिचेपूर्ण येतनाहीं.यास्रोकांचाअथेंळळावणेसफारमूक्षा समापानकरतां रीतीर्नेवमनऱ्पूर्वक पहार्वेलागते, पुस्तके यापूर्वी असामाझळा अनुभव श्रीसमर्थंवाङप्रयमक्त गृहृस्थांनींहीछापलेर्ली आहेत. असे आहे. सदर क्षोकचिअर्थाचीं श्रीयुतद्वेक्वइतर कांहींसदू असूनतेंचकार्मपुब्दांकरण्याचा प्रधानद्देतुं इतकाच कीं, माझे वाचनांत अळिल्या सदरच्या पुस्तकांतअन्वया’पँब इतर संत क्तींवै सम’लौक लोकांच्या वटीकाअसून, त्यांचे विवरण आलेले आहे. तोंडी श्रीसमर्मोचामनोत्रोघद्द्यएकअत्यंत फारचउत्तमआहैतद्रु’तरीपण दैदिप्यमळानद्दिरा अमूनळंत्यावर प्रेमक्कात्म्यर्लीत्मित्मिप्ळींकोंद्णेंक्सक्लिनिस्यज्योशोमाअघिका- अधिकहोणारींआहेट्युद्दफानिवळश्नोकांचाअच्चीवकांहीं ठिकांर्णी त्यांतीळगभिंतार्थंसुळम रीतीने तत्त्र्वेवउपदेद्यसह्रजरोतीर्ने वाचकांच्या प्रहृण करतां मनावरबिंवेळ, येतील व त्यांतील ह्रळींचीवरुण पिढीमतळामतांवेगळच्चस्यांतसांपड्रनर्क्सव्यच्युतहोत परस्परांत्रद्दळमनांतबंधुभाव टेबूनकर्तव्मनिष्ठ आहे, तीसदैव होईल,यळाचद्देत्नैहृळा अल्यसाप्रयलकेलाआहें.