पदरत्नमहोदिध

Abstract

मोठा कदिपां गुण हा ॥ कीं' कैश्ग्नकप्तैर्नेचि तरै सत्रे राया हस्पिस्तिर्थि गणि हें नम्र पाप फ्र्वंत्रिं ,॥ १ ।। जनफ्राघ्पें परमे’नल्णांतेयें साधन करून कौर्वनव्खेरीज कछियुगांत द्रुप्तरे’ सौपें साधन में क्तींछ कर्वितेनरून स्पष्ट होत आहे. र्पल्षा दैशनगेंघनखी पोरोंफ्न घेण्यास _ह्ररि’, नाही, अच्च या करितां आं- आपल्या हातून कांहीं सेवा, घद्द्य- नळी, एतद्थे बराच मोठा पदृख्श्षी कवितांसॅप्रह्र आहे. या संप्रहांन कोठें न्गीवेफ्ऱ उपदेश कोठें पणे’नऱपाप्तिर्ची साध्र्नि केला सांगिक्तीं आहेत. केला आहे, आज फ्हृप्वां प्राचींनर्क्स यांनीं केरें'ञ्लों पदें ( अलिकडील विद्वान ढोकांपाशा मुळां'च मिळण्याचांसंमन नळाहों, असे ह्मटठें नस्प् चाठेलअशा) अळाफ्हृयपिंकॉ ज्यान[ विद्या पृळींच येत नग्हा’ व असे र्वेख्रिमेळें, वारकरी संप्रहृ ’अछि. मेट् झादेन्नै तो जमविगांनप् कोंरें यांच्यापाशीं पुष्क्त्रळ् नर: अशुद्ध, व शब्द आढंळनप्त मी आज दोन तऱ्न वर्षे क्रींछ ट्रीकापामू'ळा जशो’ पदें ळिनळनव्'ल तशी श्रम घऊन माटुंगा अंल्पमतिनें शुद्ध करून घातली आहेत. व प्रत्येक ट्रेन- तेंवीं स फ्ट्वें निल्ळिनराळा ठविछा आहेत. यायें कारण ज्या॰ ज्ट्टा देंक्तेवीं तेंचीं भक्ति अतेछ त्यात आपल्या मिंग देवा