Please use this identifier to cite or link to this item:
http://localhost:8080/xmlui/handle/123456789/1715
Title: | डॉ. रामकृष्ण बडगमकर, |
Authors: | वि शं. वैद्य, पुण |
Keywords: | डॉ. रामकृष्ण बडगमकर, |
Issue Date: | 1944 |
Publisher: | वि शं. वैद्य, पुण |
Abstract: | प्रस्तुतचा डॅप्. स्कामकर गौरव-ग्रंथ वाचकांच्या हातीं देण्याला मला फार आनंद वाटतो. यासंबंघानेंएकविशेफ्गोंष्टसहेगानयाचींतौहौ कीं,मुंबद्दे येथील नॅशनल मेडिकल काडेज्ञच्या ‘ओल्ड बेंप्द्देज्ञ असळोसिएशन’नॅ हा सत्कार समारंभ व गौरव-ग्रंथ, दोनाहे आपल्या शिरावर घेऊन, करण्याचें प्रथम योजिळें होते. तथापि आयुर्वेदा- चायै नानल शांस्त्रोयांच्या विनंतीला मानदेक्काअखिळमहीरप्ट्रासर्फे स्थापनझक्लिण् आमच्या सव्कळार समितीर्शी सहृमस व सहभागी होण्याचे त्यांनी म्हणून प्रस्तुत ग्रंथायेंयैय सदर असोसिएशनलाद्दि अंसन: आहे, आणि मान्य हें आण्ल्पप्वद्दल गौरव-ग्रंथ समिति वैद्य नम्नल शाखो यांची आभारी आहे. पण र्दुर्दैव हें कीं, हा ग्रंथ केले. घडवून |
Description: | डॅहे. व मों भडकमकर यांच्या गोंरवग्रँयाने संपादकल्ल तें खुपीने पतकरले. डोंच्चटरसाहेव'हेव्या ग्रंथसमिंतीने होणान्या सत्कारहेत मजकडे अनेक सोंपविले माणसें आपापल्या परीने झटतीउ व आव’ऱ्पामूनद्दि झटत आहेत, तर आपणहि काही करावें या विचारानेच मी हे काम हातीं घेतले. संपादनहेव्या कामासंर्वयाने जी कल्पना होती ती कामाला आणि वरती प्रत्यक्ष सुरवात आल्यावर क्लि राहिली आरंभी नाही, क्लिसहिळी नाही तरतौ कायहोती हें सांगग्यहेतद्दि कहेही ›मतलम नाही. त्या संकल्पिदेले काम तडीस न्यावयास कामहेत त्यांचा समावेश करून घ्यावयाचा त्यांची उरलेला वेळ संख्या प्रथम त्यापेक्षां कितीतरी वाढत याळलीहे यामुढें संपादनाच्या थोडा, आणि वाटत होती कामाची कल्यना बदलावी आला वेवडयांचा लागली. तथापि जळो काय वेळ होता तेनडघांत, व जितक्या जप्स्त लेखकांचा संग्नहृ करतहे करून,हें वेळीं पुरे करतहे येत काम डॅहेक्टरसाहैबांव्या आहे द्दीहि आनंदप्वींच _गोष्ट आहे. खरी खरी मेहृनत मद्द्य-रप्ब्द मासिकाचे संपादक श्री. पां. या र. सत्कारसमारंमप्च्या संपादनाच्या अंविकै यांना कामळी' पडली -अ।है.वत्यांव्याखालोखाडकऱ्हृहेडचेश्रो.वावूरहेवगोखलैयांनापडली आहे. सिद्ध अबिके यांनी हैदर-साहित्य होद्देपयेंतच्या कामाच्या जमा करण्याच्या प्रत्येक शाखेत कामहेपायुन अविरत श्रम तीं तहत ग्रंथ नंतर थोड्याशा दिवसहेनीं वावूरप्व गोखले यांनी येथें येऊन तर त्यांच्या बरोबरीने काम केले केलेनसतेंतरअंबिकेयांचेइतके श्रमद्दिसफळ्आळे असते असे आणि वाटत नाहीं. अबिक्रे यांच्या कामाचा सपाटा फार, पण वावूरहेव यांचींद्दि कायैक्रुशउतहे आणि अक्षय क्लिसहाणास संथपणा यांचा उपयोग फारच झाला. माझे दुसरेस्नेहोश्री. श्र्गौपीनाथपंत तळवलकर यांना जेव्हे सळोपविलेतेब्दांतेठइहेतत्परतेने‘ओ’ जेञ्हृहे देऊन हाक मारली व जें जें काम त्यांनी तेंतें त्यहेजवर नेइ‘ मींच्या बिनवोभहेट पद्धतीने करून टाकले. कामस्थिक्ष योंडूंमळामा ’सहेठें यांची पहेरवर काम आम्हीमुद्दामचमाग्क्काघेतलीहोतौहूकारण कळोणावातरोंथळोडहेसप् त्यावेळी वचक असावालागतो. पण धोंडूंमामांनीं या अपेक्षित वचकाचीं थोडीक्षुद्वहे झळ लागू दिली नाही आणि अत्यंत मघुर सहृकायै केले. सर्वीव्यावर थळी. तात्यासाहेब केळ्॰ कर ‘दुंतनद्दि हे भार होते. आम्ही त्यापुढे निमेय होतो, कहेही बुकलेवाकले तर वडळीले माणसावर" टाकावा आणि उत्तरात्र्या वेळीं त्यांना पुढें करावें असा हेतूहोता. परंतु फारते काही चुकले आहेसँ वाटत नाही. त्यहेक्त्रद्दि कॉँहीं श्यात झाला ‘ सरते ’ करावयास अग्नस्ऱ्थानीं आहेतच. असली तर ते |
URI: | http://localhost:8080/xmlui/handle/123456789/1715 |
Appears in Collections: | Dattu Waman Poddar |
Files in This Item:
File | Description | Size | Format | |
---|---|---|---|---|
०५-डॉ.रामकृष्ण हरि भडकमकर गौरव-ग्रंथ.pdf | 284.18 MB | Adobe PDF | View/Open |
Items in DSpace are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.