Please use this identifier to cite or link to this item:
http://localhost:8080/xmlui/handle/123456789/1704
Title: | मंजुळा |
Authors: | अरिवंद गोखले |
Keywords: | मंजुळा |
Issue Date: | 1989 |
Publisher: | पॉप्युलर प्रकाशन प्रा. िल., मु ंबई |
Abstract: | हौक्काजराडाव्याबामूलामांडींनेताना शांतीचीनञर कँल्जिप्तल्या असंख्यचेहैणांमोवर्तीघोटाळ्तहिंड्रलाफ्रेंभांडयबिरत्रंमामात्रंद्दिगढेकणे हेकसल्यातरीशिवीसारखवाटणारंनावराखेनेसाफफरताना‘मनौहृरघटि’द्वे दि.ग.ढेकण्यांची कुठल्यातरीउखाण्यातपुच्ल्यांचीजागाघेतीलअसेशंब्दतिव्याओंठांवरनाचू लागत. ढीगमरमांडीतर्शीचरहात अमू व्ष्ट्षंड्यांतल्या दार्टीतमनोहृप्रॅघटिचीमूर्तितिलाद्दिसूळागे. |
Description: | सगुणाघरणोवरगडबडालोंळतहोती. फ्डलै होतें॰ चोहोंकडे दुपारचीं रखरखीत श'प्तता पसरली होती. रस्ते ओत होती, मिटून गेल्या वाहृनं होत्या. क्सिर्पिलीं घरांच्या दुकानाच्या खिडक्या होत्या. पुव्पसंडळींनीं स्वत:ला कचेरोंनून आ कोंडून फ्’ळ्या यातून घेतलं गच्च वसल्या होतं, अमूवायका माणसहि अशीच माजघसंत, तोप्याबर, सुस्ताबली होर्तीं.सारंनिपचिपहोतं,निर्जीवहोतं. मरगळूनगेलंहोतं, क्कातूक्कांहोतं- सगुणेलामात्र ती द्रुपारचीं शप्ततासतावीतहोती.चोहोंकडे प्ननंडकोलाहलमाजलाआहेअसामासहोतहोता.रस्त्यारस्यां॰ तूनगडबडघडपडसुं'रूआहे अनूचाळींचाळीनून मडिणे सुंरू आहेतसंवाटतहोतं. स्वत:च शरीरमोठमोठें होत फुटत आहे, सळारेअक्यवउड्रनजातआहेत; डोळें, कान, नाक, ओठ, पोर- प्रत्येक रंप्रांमून रक्त वाहत वादळांत पलंगावरून ती वाहत खाली आहे असं तिला दिसत होतं. वेदतांच्या होती. सतरंजीवर विप्द्दळत सरकली, होती. अमू तळमळत ती तळमळतच |
URI: | http://localhost:8080/xmlui/handle/123456789/1704 |
Appears in Collections: | Dattu Waman Poddar |
Files in This Item:
File | Description | Size | Format | |
---|---|---|---|---|
०५-१२२३९२-मंजुळा.pdf | 128.45 MB | Adobe PDF | View/Open |
Items in DSpace are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.