Skip navigation

Please use this identifier to cite or link to this item: http://localhost:8080/xmlui/handle/123456789/1701
Title: मर्ढकराच सौंदर्शास्त्र : पनर्वचार
Authors: कमलाकर दीर्ित
Keywords: सौंदयैशास्त्र
Issue Date: 1976
Publisher: र ्र्व्हसल पर्ललकशन्स, कोल्हापर
Abstract: मुंबई मराठी साहित्य शास्नावर मे १९७१ संघाने मध्ये णेंद्र्यैशास्नाचा इरयेटिक एक सोसायटीच्या पळिरसंवाद. सर्वांगीण मर्ढेकरांच्या करण्यात आहे होते. महृळारळाष्ट्रप्तील ज्या काही सहृफभिंनि मर्ढेकरांच्या सौंदर्य- आयोजित केला होता. या परिसंयादात पुनर्विचार करणारे एकूण आठ सादर थोड्या व्यक्तीं सौंद्यैशास्नायर अधिकार- याणीने बोलू शकलात, त्यांत या आठद्दी नियंघलेह्मर्फाचा नि’मेघ समावेश होतो. तेव्हा त्यांचे विचार मराठी साहित्यिक, समीक्षक व रसिक यांच्यापर्थेत पोच(वि)णे अवश्य आहे असे वाटून म्हृ नियघ आम्ही पुस्तफरूपाने प्रसिद्ध करीत आहोत. पळिरसंवाट्ग्त सादर झालेल्या प्तियंघांपँफी डॉ. अशोक केळकर यांचा त्यांच्या फार्यर्मेंप्हुहृपाघुढे या पुस्तकायार्टप् मिळू शक्का नाही, डॉ. आनंद यादव यावा निषेध या परिसंवादात्न सादर झाठेला नव्हृता, तथापि मुंच्चहैं मराठी साहित्य निबंध संघातुव नंतुर झाठेह्या त्यांच्या व्याख्यप्नायर तो आधारलेला आहे. परिंस'यादाच्या वेळी या प्रत्येक निवंधावर झाहैल्या चर्वेत्राद्दी व्हायचा होता. परंतु झालेल्या चवैच्या अनुरळोघाने लेखकांनी समावेश या पुस्तकात आयद्यफ तेथे आपापल्या निंबैघावे पुंनन्व्स्त्रन केलेले असल्यामुळे चर्चेचा अंतर्भाव अनायद्यग्प्ऽ क्का. हे निबैघ पुस्तल्लाने श्री. दि. वि. प्रसिद्ध करायला मुंयहैं मराठी अप्मोणकऱ नि…मेघांवा उरंवर्भाय या यांनी पुस्तफांत्न आनंदाने करायला संमतीं तत्परतेने साहित्य संघाचे दिली. सर्व प्रमुख लैक्कांवीं परवानगी फार्थेवाहृ आपापल्या पुस्तकाच्या प्नसिद्वीमच्ये प्रा. श्री. पु. मप्नावत, मुंबई, यांनी पद्दिल्यप्पामुनु रस घेतला, तर निर्मितीमध्ये दिली. प्रा. संभाजी जाधव, कोल्हापूर यचि मोलाचे यइफायै ळामठे.
Description: जंळोयनापध्ये किंवा आपल्याला अनुमवयेतअसतात. हेअनुमय आपल्याला आवडतात आवडत नाहीत. एखादा अनुभव आपल्याला आवङलाअगर आवडला नाही प्रयत्न तर त्या प्रतिकियेचे स्वरूप शोधण्याचा म्हणजे कारणे शोधण्याचा आपण करीत असतो. स्पाहेल्यक्रुतीचा आस्वाद हा एक अनुभव असतो, तेंव्हा एखादी साहिच्यकुत्तीं आपल्याला आवडळीं अगर आवडळी नाही तर त्यांचीही कारणे शोधण्याचा प्रयत्न कुतीहून करीत आपण कमी असतो. साहिद्द्यट्टज्ञीनंतर स्वाभाविकच करतो. एखादी याद्दिव्यडूप्ज्ञी दुसऱ्या एखाद्या साहित्य- अगर अधिक आयडळी तरी त्याची कारणे शोधण्याचा प्रयत्न आपण या प्रक्रियेत ठोकळ मानाने समीक्षा असे नाव देता येईल, पहिल्या लगेच पहिली समीक्षा तोंडी स्वरूपात का होईना, पण निर्माण झाली असणार. या अर्थाने समीक्षेला फार मोठा भूतकाळ आहे असे म्हणता येईल, समीक्षा म्हणजे असल्यामुळे तिचे आपल्या रचला ष्ठाद्दिव्यजन्य अनुभवाची कारणे शोधण्याची प्रक्रिया विधेयक य तार्किक असावे यात नवल नाही. या तिच्या रयस्मामुळेच मुमोक्षेला ‘ शास्त्र’ म्हणता येईल. कोणत्याही शांस्नामध्ये कारणळाकर्डे जायची परिणामायडून ज्ञशीओढअसते तशोकारणप्यडून परिणळामाकर्डे जायची ओढ असते. प्रयामु "‘ विज्ञेषाकडून असतो, या सामन्याकहे व नंतर सप्मान्याकडूंन विशेषांक-हें असा शास्नाचा विगखी व निगामौ पद्वर्तेचिळा अवकंत्र मुमीक्षेयघ्ये केला जातो. बऱ्याच
URI: http://localhost:8080/xmlui/handle/123456789/1701
Appears in Collections:Dattu Waman Poddar



Items in DSpace are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.