Please use this identifier to cite or link to this item:
http://localhost:8080/xmlui/handle/123456789/1687| Title: | हरवलेले पुणे |
| Authors: | ग. वा. बेहेरे |
| Keywords: | हरवलेले पुणे |
| Issue Date: | 1967 |
| Publisher: | नौबत प्रकाशन, मु ंबई |
| Abstract: | पोकळी माणसे मृत झालो की त्यांच्या आठवणी चिरंतन रहा- व्यात यासळाठळी स्मारकांचीं धांदल सुरू होते. ह्या निमित्त कोणी स्वार्थं साध्रणळारळा असतो, तर कोणळो आपल्या व मरणाऱ्यांच्यळा पक्षांच्या मतांच्या प्रसाराचीं आकांक्षा बाळगून हो सळोयळीसांठी नसुन असतो. करणाऱ्यांच्या घडत असल्यामुळे मृतावे व्यक्तिमत्व, तत्त्वज्ञान आपल्या स्मळारव्हं सोयीनुसार आकांक्षा यांचा संबंध स्मारकाशळी क्वचितच असतो. मृत नेत्यांच्या विचारॉऱ् वळा क्तींल चैतन्य आणि कवृंव्वाचा उमळाळळा ठायळोठायीं उमटावळा हा'हैतु त्रळाजूसच राहृतळो. त्यांचे पुतळे, त्यांच्या नावांच्या बागा, वास्तू, अध्यासने, जलाशय किवा राजपथ आपण निर्माण करतो. पण ही सारी दगडमातळीचीं स्मारके, मातळीतून निर्माण झालेली आणि मातीत मिसळ्णळाऐअसतात. तळी काही काळ उंच मळानेने उभी राहतात आणि ज्यांच्या नावाने तो उभी केली जातात, त्यांच्या तठूत्त्रज्ञानावै दिवस फिरले र्वं त्यांच्या आठवणी लोक विसरले कीं उक्विहि होतात. सृष्टीच्या या चक्रात उरत नाही असा जळीक् |
| Description: | मनमोहनांनीआपल्या बदलत्या आयुष्याचा उपयोग करून घेतला पाहिजे. अन् पुन्हा एखादी त्यांच्या लेखणीलप् भवानळीचे टोक गरूडझॅप यावे अनू मारली समर्थांना पाहिजे. कमडळू त्यांची दोन व्हावी. त्यांच्या डळोळचासमोर वालकचींचे रक्ताळलेले शरीर असावे अन त्यांचे शब्द अर्थाच्या पायघडचावरून तूये- लोकात पोहोनावेत. यशे, खोठी‘ कचतिक, कवि-संमेलने, वाकडे अभिप्राय ह्या सान्या ह्या उंच माणसाच्या पाय कापणाऱ्या कर- व॰ती आहेत. मनमोहनांना दिव्यत्वाची प्रचळीति अळाली तर त्यांच्या यशाच्याआरतीस्तवचंद्रसुयक्सिआजावाजत्तींल. |
| URI: | http://localhost:8080/xmlui/handle/123456789/1687 |
| Appears in Collections: | Dattu Waman Poddar |
Files in This Item:
| File | Description | Size | Format | |
|---|---|---|---|---|
| ०५-९३७९-हरवलेले पुणे.pdf | 78.12 MB | Adobe PDF | View/Open |
Items in DSpace are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.