रामायणकालीन  आयर्संस्कृ ित-िनबंधमाला भाग पिहला

: िवष्णु दामोदर शास्री पंिडत (तोफखाने)

Please use this identifier to cite or link to this item: http://localhost:8080/xmlui/handle/123456789/1666

Title:	रामायणकालीन आयर्संस्कृ ित-िनबंधमाला भाग पिहला
Authors:	: िवष्णु दामोदर शास्री पंिडत (तोफखाने)
Keywords:	रामायणकालीन आयर्संस्कृ ित-िनबंधमाला
Issue Date:	1941
Publisher:	: िवष्णु दामोदर शास्री पंिडत (तोफखाने)
Abstract:	“ रामायणकाळोन आर्यंसॅस्क्रुति ” हो निवन्घमळाला श्रीयुत वात्मौकि वावऱ्प्नर्दाप विष्णु दामोदर शास्वी पंडित-( तळोकखनि ) ग्वाल्हेरकर यांनी लिहिली, हृळी पुरुषार्थे- र्मेंसिक्रॉत खण्डत्रा: प्रकाशित झाली. तिचा हा प्रथम माग पुस्तक्रख्पत्ति संकलित करून वप्चर्फापुढे ठेवला जात आहे. ~श्रोयु`त विय्णुशास्त्रळी पंडित यांनी गेल्या २५-३० वर्षे वळाल्मौकि रामायणाचा काळजीपूर्वक अभ्यास केला आहे व ल्ट्रगंतील एका एका वळाकयांतौल गृहार्योवद्दल बराच चिकिव्स्नाहौ ट्वेंलैळीं आहे. श्रोपुत विष्णुशास्रो पोडत है ग्वालियर आर्मीअ ओंर्डेनन्स डिंपप्न्र्डेमेंट्रम"` ’;प मोठ्या हुद्यावण् होते. तेथे… फोबेसठो लागणारा दारुगोळा बनविण्याचे व द्यास्रात्रांची सर्वे प्रक्रारॅ व्यवस्था ठेवण्याचँ आणि इन्स्पेंक्याव करण्यप्चँ काम यांच्याकडे होते. या प्रसगाने यासवेथींचें आवश्यक असें इंप्रजी वाड्मय त्यानी वरॅच वाचलेले आहे.
Description:	लाऊन आमच्या ,… यास्तव दोन्ही पक्षांच्या क्रूय आयत्ना आणून ठेविलुळा, म्हणजे मग आमच्या जुन्या .विद्वानू ‘ लोकांनी म्हृणावयाचें. “ आमच्याही वेदांत हें सां’गेतठें नम्रतप्यूर्वक आहे की 1 आमचे वेद साहेबलौकांनो तिकडे नेऊन त्यांतूनच तर हें सर्वे काङलॅं आहे.” तर, आमचे नवै विद्वान लोक म्हृणतात की, “रसायनशास्त्र, प्रथम त्यांनी विनंलि आहे विद्वान लोकांस माझी अत्यंत दुरभिमान व दुराप्रइ सोडून, की, आपल्या घरांत काय आहे न काय नाहौ,हें नोंय्' ळद्‘यपूर्वेक पहावे आणि, तें आत्मसात करावें व मग ते नसेल, तें परकळोयांकडून शिकूनं घ्यार्वे. ज्ञानप्राप्ति करून वै०यासग्ठी पक्की- पदाथींवेज्ञानशास्त्र, विवुनशास्त्र इत्यादि अनेक क्कचिप् आमच्यांत गन्घांहे नव्हृतळा. आमचे वप्ङवडीळ केवळ श्ररूहेंक् तपँण करणारे मोंळवट, अडाणी होते. जो कांही ज्ञानाचा प्रकाश आ’हांस लाभला आहे, तों युरोपियन विद्वानांवै कृपेने पश्चिमेकडूनच प्राप्त झाला आहे. ” इत्यादि. लास “ आमच्या वेदांत सव काही आहे, ” असें म्हृणणें निव्वळ दुरा’भेमानाचें आहे. कडील देशांमथूय् जे नवे नवै त्यांचा उहेखवेर्दातअसलाच आज विसाव्या शतकांत पश्चिमेमु मौलिक पाहिजे, शोध असें लागत आहेत,॰ म्हृणणें॰केव्हाहौ समैंनसपणाचें कोटींत समाविष्ट करितां येणार नाही मोटाण्कारचा किंवा बांवूचा उल्लेख नसला, वेदांमध्ये तर" तैनढयळिन वेदांच्यावेद्त्वाला काय कमीपणा येणार आहे टुं याझ्कचिनहृळी कमीपणा येणार नाही; कारण वैदाचा मुख्य प्रतिपाद्य विषय आध्यात्मिक अर्योतू उच्च कोटोंचा आहे. त्यापुढे भौतिक सशोघनें वसुधारणा या अगदी क्षुद्र् आहेत. उढेख वेदांमध्ये असेल किंवा ‘नसेंलहृळी. तें आवुनिक त्यांचा वेदांत असल्या- पळासून वेदाला कांही मोंठेंपणायैत नाही, किंवा नसल्यापासून कमीपणाहृळो येत नाही. सारांश आजकाळच्या विसाव्या शतकांत उदयास येत असलेले नित्य नवे- मोंत्तिक शात्नासंव'घी शळोध अथवा नव्या नव्या सुधारणा या सर्वांचा उहेख आमच्यावैर्दात आहे व त्या सर्वही` वदांतूनच उद्धृत केल्या असल्या असें म्इणणें द्रुराममानाचें आहे, तर, आमच्या वेदांत या'भोतिक युघारणांस’र्वथांत याचा काही र्गघयातौदेखील नाही. ° पाहिजेत, शप्त्नांसंवंपांतवतज्जन्य जो कांही प्रकाश आपणांस लाभला आहे, तो हा. पा’ऱ्प्रमेवड्नच प्राप्त झाला आहे, ” असें म्हृणणेंहृळीकेच्ग्ळ द्रुराप्रहाचें आहे… यांचें शिष्यत्व स्वीकाण्ण्गांत कोणतेही प्रकारॅ कमीपणा नाही. ` आपल्या घरांत काय होतेंहे विद्वान वाचकवूम्दांच्या दृष्टी- ल्पतळीस आणण्याचा अत्यंत अल्पसप् प्रयत्न, श्रीमखीकि रामायणाचे आधाराने या ७ निबंघांचें द्वारा ययामा’ते केला आहे. यावरून मी कोणत्या मूळिर्मंकवण् रामायणाकडे काणव्या दृष्टीने पहात आहे, बृन्वाच्या निद्शनास यैईंल. ही माझी दृष्टि" निदान आहे, याचा निणय सहृद्य न आरूढ हे हॅब्ऊन, विद्वान वाचक.- सदेंळाष विद्वान वरच सर्वेस्र्वी प्रज्ञा अनल्ठेंवून आहे; कारण,“ नह्मकस्य तत्वार्थं परिनिणेयै.” आहे का वाचकनृब्दां० क्षमा “`माझेंच मत सवांना पठार्वे व तें सर्वांनी… स्वळीकळारार्वे, ” असा माझा द्रुरा’मेमान नाही; कारण “ नप्रेंत कळिश्चा’देहृ' एक उपाय'ऱ् सबैढोक पप्’रॅतेंप्षकरों यऽ ” यास्तव, कोणी सहृदय विद्वान याचकत्ति, सप्रमाण सूचना पुढें तर आणिली, तिचा साभार स्वीकाण्पूर्नेक प्रांजंलपणें [’बॅयार केला जाईल. मझिंमतखोर्टेठण्ठेंतण्ठरौ; पणसह्म काय ते आलें पाहिजे आणि एवढ्याचकरिंता हा सर्वे प्रयत्न आहे. 'उजेर्डात “र्थंर्क्सकि रामायण” हा आपणां भारतांय आयरँचा “रग्बूरेय” प्रथ आहे. ही आमची सव भारताय आर्यांची “प्’पेतृपँतामही ” मालमत्ता आहे, म्हणून या ग्रंथाच्या सशाधनकार्यांस सहाय्य करणें, हे म्हृणविणाऱ्या प्रत्येक मनुष्यचिंहें आयत इति शमू औंध श्रोगणेशचतुर्थीशकैं १८६३ त
URI:	http://localhost:8080/xmlui/handle/123456789/1666
Appears in Collections:	Dattu Waman Poddar

Files in This Item:

File	Description	Size	Format
०५-५२६७-आर्यसंस्कृति-निबंधमाला.pdf		93.1 MB	Adobe PDF	View/Open

Show full item record