नारायणराव पेशवे यांचा खून कीं आत्महत्या? भाग २ रा

Abstract

नाना फङनविस यांचा खून करण्याचा प्रयत्न झाल्यापासून एकच महिन्यात, म्हेणबे नारळोरव १२ बुते सन १७७७ रोजी, सयाहैं- भाववरावटॅच्या नातेप्श्रो श्नांमत गगायाहैं यांस ‘एकाएफॉंच परवां सप्तमी मदयारंळो `दव[ड्['१ झाला! दळीदृ प्रहेर द्दिवस्रास त्यांचे देहावसान आते. त्यांचे दहेन पुरंदर किह्रयावर आते. त्या वेळी नाना पुण्यास होते, त्यांना गया- नाहँच्या दहेनप्र’सधा पुरंदरास जाण्यार्चां तसर्दा घेतली नाहीं. गंग[व[`ड्रेएकाएकों कां मृत्यू पावल्या हैं पहाण्यासाठी वराछ बातमी समजतांच पाण्याचा एक वें'ठहृळी न घेतां त्यांना पु'रदरात्रर जाते प्राप्त होते. तथापि त्यांनानते केते नाहीं. गंनानाहँच्या ड्रुत्यूवद्दळ आपल्या मनांत कोणत्याही प्रकारची खळवळ उहूं न देतां किंवा गंनायाहँच्या जींयिनावद्दत सतेरची आपणावर जोखम व जयावदप्रळो आहे याची काळजळो व तांतडॉ न द[ख॰ वितां, पुरंट्रावर त्यांचे दहेन व॰`म`र पार पडल्यानंतर, व तेयीळ दु:खावै वातावरण शांत झाल्यानंतर, चार दिवसांनी य्हेणट्रेनें ना. १६ जुहै रोंर्जी, नाना फडनविस यांची त्यास पुरंदरास जप्ण्याकरतां पुण्याहून निघाला. गगानाहैना नानांनीं सळिनयारवप्ड्यांतून गर्दी करून ते एकदां बाहेर काढते व पुरंदर फिछ्यावर लावून टाकते, त्यानंतर त्यांना पुण्याच्या शनिवार वाड्याचे पुनदेंर्मान नानांनों घडे दिंते नाहीं. नावांच्या मगरमिठोत गंगां- ळू बाईं जौ एकदां सापडला, त[" क॰ा\ णत्याहो" मानवळो राक्तींला सोडवून तेतां घेण्यासारखी नव्हेतो; म्हेणून नाना पुण्यास आहेत अशी सघि पाहू मृत्यूने गंगावळाहँची नामांच्या यमपाशांतून शनियारॉच मुक्तनाकेळीं वइहे- लाकच्या शनियारयाढ्याव्या पुनटॅर्शनापेंक्षां तिला केलासार्वे दर्शन करून दिते! बिचाऱ्या मृत्यूला तेवटों गंगप्याहँचीं दया आहो म्हेणून ती अत्रूते यांचलाँ. नाहीं तर तिच्यावर नाना फडनयिसांच्या सगतळीर्ने आणखी कोणते कोणते प्रसग गुदरते असते याची कल्पनाच न करणें बरें !